NEXT STATION: next dream in the list

Ξέρεις ... Δεν έχει νόημα να κάθεσαι μόνιμα σε ένα μέρος και να φαντασιώνεσαι αποδράσεις σε ονειρικούς προορισμούς. Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος να εξευρενήσεις. Και είναι στη διάθεσή σου. Είμαι σίγουρη πλέον, πως δεν υφίσταται πιο απελευθερωτική αίσθηση από αυτήν που σε κυριεύει όταν αντιλαμβάνεσαι ότι δεν ανήκεις πουθενά. Ότι απλά είσαι μια ανθρώπινη οντότητα, ίσα και όμοια με όλες τις άλλες, με τις ίδιες ανάγκες, τους ίδιες έγνοιες, τις ίδιες ανησυχίες, του ίδιους φόβους. Πουθενά δεν είσαι ξένος.

Γιατί λοιπόν δεν παίρνεις μαζί σου μια τσάντα ώμου με τα πλέον απαραίτητα, και δεν ξεκινάς ένα συναρπαστικό ταξίδι στον πλανήτη των ανθρώπων ? Τι σε κρατάει απ'το να κάνεις το όνειρο πραγματικότητα? Μήπως η σκέψη πως αν το όνειρο ενσαρκωθεί, τότε δεν θα έχεις πια κάτι να προσδοκάς?

Έρχονται στιγμές που θες να είσαι παρών. Τώρα και εδώ. Και πιο μετά κάπου αλλού. Θέλεις, επιτέλους, να θέσεις τα πόδια σου σε κίνηση, θέλεις να θέσεις τα μάτια σου σε εγρήγορση. Θέλεις να στρέψεις το κεφάλι σου τριγύρω, μέχρι να καλύψεις και την 360η μοίρα, γιατί θα τσαντιστείς αν σου ξεφύγει μια εικόνα, έστω, από αυτές που προορίστηκες να δεις. Αναμφισβήτητα θα είσαι βλάκας αν αρνηθείς ό,τι δικαιωματικά σου αναλογεί.

Έρχοναι, όμως και στιγμές που συνειδητοποιείς πως αν τελικά ανήκεις κάπου .. εκεί είναι η Συνοικία το Όνειρο