Εξ αποστάσεως

Δεν μετανιώνω για τίποτα. Δεν ντρέπομαι για τίποτα. Δεν σκαλώνω σε τίποτα.
Είμαι υπερηφανη γι'αυτό που είμαι. Ό,τι έκανα, είχα κάποιον λόγο που το έκανα. Δεν ήταν πρωταρχικός μου στόχος να σε ενοχλήσω, να σε κυνηγήσω, να σε στοιχιώσω, να σε παραβιάσω, να σου κάνω τη ζωή δύσκολη. Το μυαλό μου είναι πλήρως εξοικιωμένο με όσα πρεσβεύει η κοινή λογική. Δεν έχω τον ίδιο έλεγχο, όμως, πάνω στα συναισθήματα. Δεν έχεις πολλές ελπιδες να κουμαντάρεις πλοίο σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Το τιμόνι σου λειτουργεί διακοσμητικά, όμως δεν το ξεριζώνεις γιατι αισιοδοξείς ότι θα βγεις ζωντανός από τέτοια δοκιμασία, και μπορεί να σου χρησιμεύσει και πάλι μια επόμενη, νηφάλια μέρα. Εκ πρωτης όψεως υπήρξα ανώριμη, όμως δεν ντρέπομαι καθόλου. Κι εγώ αντίστοιχα ήρθα face2face με τη δική σου ανωριμότητα σε όλη της την έκταση. Δεν είσαι τόσο σημαντικός όσο νομίζω κάποιες φορές, τότε που τυχαίνει και αναδυεσαι από τη μνήμη μου. Αυτό που ξέρω είναι να κρίνω από το παρελθόν, για να ερμηνευσω το παρόν και να μαντέψω το μέλλον.
Και μέχρι τώρα, τα κατάφερα και χωρίς εσένα.