Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Στης Νύχτας τα Χαρακώματα...

...βλέπω φωνές κι ακούω χρώματα.
Τα τσιγάρα τελειώσανε. Ο χαμελέων είναι ένα πολύ έξυπνο πλάσμα. Έχω ηδονοβλεπτικές τάσεις. Το μάτι μου εφαρμόζει τέλεια στις κλειδαρότρυπες. Βλέπω πολλά, μα λέω πολύ λιγότερα. Βαριέμαι να διαβάσω. Βαριέμαι να ασχοληθώ με το οτιδήποτε. Η μέση μου πονάει πάλι. Από αύριο βγαίνω στην βιοπάλη. Είμαι περίεργη να δω πόσα λεφτά μπορώ να βγάλω. Πρέπει να κινούμαι με ευελιξία. Πρέπει να προηγούμαι στα βήματα. Όταν οι άλλοι κάνουν ένα βήμα μπροστά, εγώ θα κάνω 3, και μάλιστα πλαγίως. Όπως ο ίππος στο σκάκι. Θέλω ένα αμάξι πολλών ίππων. Να τρέχω στη βρετανική εξοχή και να συναγωνίζομαι τα αστροπελέκια σε ταχύτητα, όπως στις διαφημίσεις αυτοκινήτων. Θέλω να μην τρομοκρατούμαι κάθε φορά που σκέφτομαι ότι κάποιος που γνωρίζω θα πεθάνει. Δεν ξέρω τι μπορεί να συμβεί αύριο, αλλά όπως διάβασα κάπου, ο καλύτερος τρόπος να προβέψεις το μέλλον, είναι να το δημιουργήσεις. Ο καλύτερος ή ο μόνος έλεγε? Δεν θυμάμαι.

Δεν υπάρχουν σχόλια: