Παρασκευή 2 Ιανουαρίου 2009

I want you to be my baby



Εκ πρώτης όψεως ενθουσιάστηκα με τον χώρο. Είχε χαμηλό φωτισμό. Διακόσμηση σε αποχρώσεις του κόκκινου. Μεσήλικες με τα γκλαμουράτα τους καπνίζανε πούρα και ανταλλάσσανε φιλιά, αγκαλιές και ευχές. Έπιασα μια καλή θέση στο bar. Άναψα τσιγάρο. Ήπια δυο γουλιές βότκα. Και περίμενα. Βούτηξα τα χέρια μου στο μπολ με τους ξηρούς καρπούς και τους μασουλούσα τρεις-τρεις. Για να περάσει η ώρα. Ξαφνικά με πλησίασε ένας κύριος με μπλε κουστούμι και μαύρο πουκάμισο από μέσα, και μου κάνει :

''Hi! How are you?? Did you come to hear us tonight? ''

'Oh God!!!', σκέφτηκα. Είναι ένας από τους Αμερικάνους που θα δώσει παράσταση σήμερα!

''Yeah, obviously!'', του κάνω χωρίς να το πολυσκεφτώ. Και μετά λέω για να το σώσω :

''And I'm so excited!''

''Really?'' απαντάει .. ''GOod! So have fun!'' , και χαμογελάει ζεστά και εγκάρδια.

''Have fun too!'', λέω εγώ και ανταποδίδω το χαμόγελο.

Μετά από αυτή την ολιγόλεπτη συνομιλία με τον Αμερικάνο μουσικό, ξαφνικά ένιωσα πιο ευδιάθετη και ανάλαφρη. Σε κανά μισάωρο θα διαπίστωνα πως αυτός που μου μίλησε ήταν ο piano-master & singer, παρακαλώ πολύ, Mitch Woods !!!

Το πρόγραμμα ήταν απογειωτικό. Αισθάνθηκα ότι δια μαγείας βρέθηκα στην Νέα Ορλεάνη, από εκεί από όπου καταγόταν το band, σηκώθηκα από την καρέκλα μου, χόρεψα rock 'n' roll, swing, boogie-woogie, φώναξα δυνατά κάμποσες φορές ''YEAH!!!'', όταν είπανε το 'I want you to be my baby', ήπια βότκα και λευκό κρασί, άναψα 3 τσιγάρα συνεχόμενα όταν ακούστηκε το all-time-favorite ''Summertime'', έπιασα τον Mitch Woods στο break και του είπα πόσο great ήταν και τελικά βγήκα από το μαγαζί τις πρώτες πρωινές ώρες της πρώτης μέρας του χρόνου παραπατώντας. Αλλά με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά.


'' Life is a lot like jazz ... IT'S BEST WHEN YOU IMPROVISE! ''

Δεν υπάρχουν σχόλια: