Phaedra :
Καλημέρα Εύα
Όμορφη μέρα ξεκίνησε σήμερα.
Σ'ευχαριστώ που έκανες τον κόπο να διαβάσεις τα κείμενα μου. Είναι πάντα πολύ ζυγισμένα και το απόσταγμα της εμπειρίας ζωής που έχω. Θα σου έλεγα αν η μεγάλη μου κόρη ήταν σαν εσένα να μην αγχώνεσαι για τίποτα αλλά να δουλεύεις τον εαυτό σου, να τον μάθεις, να είσαι κοινωνική αλλά όχι επιπόλεα, να προσφέρεις στους άλλους και να χαίρεσαι την κάθε μέρα που περνά γιατί η ζωή είναι ωραία. Έτσι στα σταθείς πραγματικά στα πόδια σου και θα επιλέξεις ή θα δεις παπούτσι στο πόδι σου που λεν οι Γάλλοι. Όταν δουλεύεις τον εαυτό σου, η πραγματικότητα γύρω σου γίνεται διαφορετική και τα βλέπεις αλλιώς. Και η ανθρώπινη συναναστροφή σε εξημερεύει :). Και μη φοβάσαι να κάνεις λάθη, χρειάζονται.
Αυτά έχω καταλάβει πάνω κάτω αν έχουν κανένα νόημα για σένα.
Για το εξωτερικό που μου λες, είναι μια πολύ καλή ιδέα. Να την αξιοποιήσεις μη σου πω να φύγεις μια και καλή...είναι τόσο δύσκολα εργασιακά εδώ.
Η ασχολία μου με τη σελίδα μου έχει κάνει πολύ καλό γιατί μου ταιριάζει. Έτσι δεν υπολογίζω τον κόπο που κάνω. Κάθε βδομάδα είναι μια έκπληξη :)
Καλή δύναμη για τις εξετάσεις σου. Ωραία που βάζεις στόχους και τους κυνηγάς. Να είσαι χαρούμενη και να κοιτάς όλα τα ωραία μικρά πράγματα που έχεις γύρω σου για να νοιώσεις ικανοποίηση.
Καλή σου μέρα,
και καλή αντάμωση στην επόμενη εκδήλωση :))
φιλιά
Φ
Eva:
Φαίδρα μου,
Θα χρειαστεί να σου πω ακόμη μια φορά ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις καλοπροαίρετες, ειλικρινείς και μετρημένες συμβουλές σου. Θα τις λάβω σοβαρά υπόψη μου. Όλα όσα μου είπες έχουν νόημα για εμένα. Όλα ακούστηκαν σωστά. Σέβομαι κι αναγνωρίζω απόλυτα την πείρα και τη σοφία σου.
Ωστόσο, ποτέ δεν υπήρξα fan τυποποιημένων και συνταγογραφημένων οδηγιών για το πώς να ζει κάποιος όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένα κι ανώδυνα, του τύπου ''Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις''. Προβάλλονται πάντοτε τόσο εύηχες, τόσο ευπαρουσιάστες και ατσαλάκωτες, δίχως να αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης της κύρους του, που θα μπορούσαν να έχουν αποδέκτη τον οποιοδήποτε, οπουδήποτε, κι οποτεδήποτε. Επέτρεψέ μου να επικαλεστώ μια γνωστή αλήθεια, αυτή της διαφορετικότητας. Αν είμαι για κάτι ένοχη, είναι που συνήθως επικαλούμαι αυτή την αλήθεια μόνο για να υπενθυμίσω τη δική μου.
Μπορεί τώρα να δείχνω στα μάτια σου κάπως αντιδραστική, ίσως και κυνική, όμως δεν θα κουραστώ ποτέ να λέω 'ευχαριστώ' κάθε φορά που προσεγγίζομαι με καλοπροαίρετη, ζεστή και φιλική διάθεση. Ευχαριστώ λοιπόν. Και πάλι. :)
Να είσαι καλά. Παρακαλώ, κράτα με ενήμερη.
Καλή αντάμωση,
Εύα
Phaedra:
Καλημέρα γλυκειά Εύα,
βεβαίως και υπάρχει η διαφορετικότητα :). Είναι ο μοναδικός δρόμος του καθενός.
Και βεβαίως και θα σε κρατήσω ενήμερη για τυχόν δραστηριότητες.
Θα χαιρόμουν επίσης αν μου ελέγες κάποια στιγμή τι θέματα νομίζεις ότι θα άρεσαν στη γενιά σου και εσένα φυσικά.
Και 'συ να είσαι καλά,
καλή δύναμη, επιμονή και κουράγιο σ'ό,τι κάνεις.
Φ. :)
Eva:
Φαίδρα, καλημέρα!
Ελπίζω να είσαι καλά. Μου βάζεις δυσκολα. Δεν ξέρω τι να σου απαντήσω σε αυτό. Εγώ είμαι 23 χρονών. Όταν λες ''γενιά μου'', εννοείς τους 20something? Δεν ξέρω πραγματικά τι να σου απαντήσω σε αυτή την ερώτηση.
Υπάρχουν ορισμένοι συνομήλικοί μου που παίρνουν με τη σειρά τα ξενυχτάδικα, μερακλώνουν με Κιάμο και Μενιδιάτη, αν τους έχεις ακουστά - που πολύ αμφιβάλλω, πάνε σε parties, οι πιο εκλεπτυσμένοι προτιμούν τα nightclubs απ'τα μπουζούκια, κουνιούνται στους ρυθμούς των πιο επίκαιρων hit, βλέπε GaGa, πίνουν και μεθούν, γνωρίζονται, οργιάζουν, ε και όταν πλησιάζει η εξεταστική πέφτουν με τα μούτρα στην προετοιμασία... σκονακίων, για να πάρουν κάποια στιγμή πτυχίο, αλλά όπως χαρακτηριστικά λένε ''όχι για τους ίδιους, αλλά για τη φουκαριάρα τη μάνα τους.'' (υπάρχει και ομώνυμο group στο facebook). Βέβαια θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι είναι όλοι έτσι.
Υπάρχουν και κάτι άλλοι που είναι χωμένοι στα πολιτικά, τα συνδικαλιστικά, ή όπως αλλιώς τα λένε, επαναστάτες χωρίς αιτία εκτονώνουν την νεανική τους ορμή πότε βροντοφωνάζοντας σε πορείες και φοιτητικές συνελεύσεις, και πότε συζητώντας ώρες ολόκληρες για κομματικά πράματα με ηχητικό background Παπάζογλου, Μάλαμα ή και Ξυλούρη σε κάποιο κεντρικό μεζεδοπολείο.
Φαντάζομαι όμως ότι σχεδόν όλοι ξοδεύουν πολύ χρόνο της ημέρας τους για αισθηματικά ζητήματα, είτε είναι ζευγαρωμένοι είτε όχι. Είναι και κάποιοι, κάπως πιο αθόρυβοι και αφανείς τύποι, που τα ενδιαφέροντά τους αποκλίνουν απ'ό,τι θεωρείται ''mainstream'', με αποτέλεσμα να περνούν αρκετό χρόνο με τον εαυτό τους. Από τους γνωστούς μου, σε αυτή την κατηγορία ανήκω εγώ, οι 2 συνομίληκοι φίλοι που έχω, και κάποιοι άλλοι φίλοι μου, που αυτοί όμως έχουν αφήσει πίσω τους τα 40.
Πάντως, όλοι ανεξαιρέτως, ζουν/ζούμε online για κάποιο χρόνο μέσα στη μέρα τους/μας, -άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, κι άλλοι...πολύ περισσότερο-με τα websites κοινωνικής δικτύωσης, καλή ώρα σαν αυτό που είμαστε τώρα, να είναι τα πιο δημοφιλή. Και μια που το φερε η κουβέντα, ρίξε αν θες μια ματιά σε αυτό το προφητικό ντοκιμαντέρ:
http://www.youtube.com/watch?v=_XSTwfdFwIY
Hmm... Δεν ξέρω αν σε κάλυψα. Βασικά, δεν ξέρω και τον λόγο που μου έκανες τη συγκεκριμένη ερώτηση, για να κάνω μια κάποια εκτίμηση για το αν σε κάλυψα. Ωραία ερώτηση πάντως. :)
Καλό κουράγιο και σε σένα, Φαίδρα μου, όλοι το χρειαζόμαστε. :))
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου